Bleh…

Épernay Pierry Moussy Chavot-Courcourt Monthelon Morangis Montmort-Lucy

Vandaag is geen leuke dag. Het lichaam werkt niet mee, de tas is te zwaar, en de eenzaamheid slaat een beetje toe.

Bij Montmort-Lucy geef ik het op, en stap de mairie binnen (zowaar een mairie die open is) om te vragen naar opvang voor pelgrims. Ik word doorverwezen naar een huis een paar straten verderop, de mensen die daar wonen vangen pelgrims en andere wandelaars op. De dame die me ontvangt is duidelijk niet blij: ze had graag 2 dagen van tevoren een telefoontje gehad. Het komt nu slecht uit, want ze moet dingen doen, en ze heeft er niet op gerekend, enzovoort. Ik zeg dat dat geen probleem is, en dat ik een tent heb, en dus ook kan gaan wildkamperen. Daarop zegt haar man dat ik mijn tent dan net zo goed in de tuin kan zetten. Mevrouw is daar niet blij mee, maar kan nu niet meer terug, en stemt in.

Tegen de tijd dat we het daarover eens zijn, is de enige winkel van het dorp (de boulanger) gesloten. Er zijn nog wel een paar restaurants in het dorp, maar daar heb ik geen budget voor. Ik trek een pak biscuitjes uit m’n rugzak, en doe net of dat echt eten is.

Even later komt de mevrouw nog even bij me langs om mijn credencial te zien; ze vertrouwt me duidelijk niet. Omdat in Épernay mijn eerste credencial is volgestempeld, moet ik haar een credencial zonder stempels laten zien; de volle zit nog onderin mijn rugzak. De mevrouw wordt er niet vrolijker op, maar geeft me het voordeel van de twijfel. Als mevrouw 2 uurtjes later haar dingen gedaan heeft, komt ze vragen of ik wil douchen; dan kan ze direct een stempel zetten. Dat ik intussen ook de volle credencial kan laten zien, stemt haar ietsje milder.