In 2014 liep ik van Wateringen in Nederland (in het Westland) naar Fisterra in Spanje (ten westen van Santiago de Compostela).
Daarna besloot ik om niet terug te keren naar Nederland, maar verder te zwerven.
Sinds begin 2022 heb ik, na bijna 8 jaar zwerven in Noord-Spanje en heel Frankrijk, een huisje in de Loire-Atlantique in Frankrijk.
Ik volg momenteel een opleiding waarmee ik straks aan de slag kan in de hulpverlening.

Archief

Gastenboek

Go raibh maith agat

gb-20150529Anita > Rob,

Go raibh maith agat — Thank you for lovely stay, and beautiful food. Wishing you both all the happiness for the future.

Veronica — Irish
Alan – English

Anita > Rob,

Dankjewel— Bedankt voor een heerlijk verblijf, en fantastisch eten. We wensen jullie allebei alle geluk voor de toekomst.

Veronica — Iers
Alan — Engels

Die eerste kreet is Iers (Irish Gaelic). Grammaticaal is het natuurlijk eigenlijk niet helemaal juist, omdat het enkelvoud is; als je tegen meerdere mensen spreekt, zeg je Go raibh maith agaibh. Maar het leek me flauw om Veronica daarmee om de oren te slaan.
;-)

Gastenboek

Bravo et félicitations

gb-20150525-02Bravo et félicitations à Anita et Rob, très bon acceuil, hébergement et bonne table à recommandé.

Gilbert

Bravo en complimenten voor Anita en Rob, prima ontvangst, onderdak en de goede tafel is een aanrader.

Gilbert

Gastenboek

Superbe

gb-20150525-01Merci a vous deux. ??? superbe!!

Dank aan allebei. Geweldige ???!!

Helaas konden wij allebei dat ene woord niet lezen, maar het was in ieder geval geweldig…
:-)

Gastenboek

Acceuil, sourires et gentillesses

gb-20150524Merci à Anita et Rob pour votre acceuil, sourires et gentillesses. Votre choix de vie est le bon.

Ernst & Anne-Paule

Dank aan Anita en Rob voor jullie ontvangst, lach en vriendelijkheid. Jullie levenskeuze is de juiste.

Ernst & Anne-Paule

Nee, als ik hun namen niet geweten had, had ik ze niet kunnen lezen…

Montréal du Gers

Condom

Vanmorgen heb ik een rondje gemaakt in Condom.

Goed, dan is dit even het moment om grapjes te maken…

Ja, toe maar, ik wacht wel even…

En dan zal ik er maar direct achteraan vertellen dat het Franse woord voor ‘condoom’ préservatif is.

Condom is de grootste plaats hier in de buurt. Anita moest vandaag boodschappen doen en zette mij in het centrum af, zodat ik eens kon rondkijken in deze wereldstad; ik was in 3 kwartier klaar…

Gastenboek

Remarquable

gb-20150523Chers Anita et Rob,

Votre implication à bien nous recevoir, nous les pèlerins, est remarquable. Être en service de … n’est pas un vain mot chez vous. Merci à tous les deux, vous êtes des belles personnes!

Thierry 22/0515

Beste Anita en Rob,

Jullie betrokkenheid om ons pelgrims goed op te vangen is voortreffelijk. ‘Ten dienste staan van …’ is bij jullie geen loze term. Dank aan allebei, jullie zijn mooie mensen!

Thierry 22/05/15

Gastenboek

L’infirmier en chef

gb-20150520-02Allemands, anglais, français, nederland = c’est ça Compostelle
…. Merci pour Rob et Anita.

Bravo à l’infirmier en chef!
A conseiller pour soigner les belles ampoules.

C et J
20 5 2015

Duitsers, Engelsen, Fransen, Nederland = dat is het Compostela
…. Dank aan Rob en Anita.

Bravo voor de hoofdverpleger!
Te consulteren voor het verzorgen van mooie blaren.

C en J
20 5 2015

Deze meneer had een flinke blaar, en omdat ik wist hoe ik die moest verzorgen en Anita niet, was ik zijn grote held.
:-)

Gastenboek

Vielen vielen Dank

gb-20150520-0119/05/15

jeden Tag neue Uberraschungen
abschalten
Kraft tanken
loslassen
Interessantes erleben
Menschen kennenlernen
neue Wege
sich einlassen auf Unbekanntes
Gedanken sortieren

Liebe Anita!
Lieber Rob!

Vielen vielen Dank für eure Gastfreundschaft, den gemütlichen Abend + leckerem Essen, …

Kathrin aus Österreich

19/05/15

elke dag nieuwe verrassingen
uitschakelen
kracht opdoen
loslaten
interessante dingen beleven
mensen leren kennen
nieuwe wegen
vertrouwen op het onbekende
gedachten op een rij zetten

Beste Anita!
Beste Rob!

Heel erg bedankt voor jullie gastvrijheid, de gezellige avond + lekker eten, …

Kathrin uit Oostenrijk

Hospitalero

Montréal-du-Gers

Terug tussen de pelgrims…

Ik hoefde niet zwart te rijden met de trein: Gilles zette me af in Agen (ongeveer halverwege), en Anita kwam me daar ophalen. Na aankomst in Montréal nog even de tijd voor een eerste rondje hier-vind-je-dit-en-daar-vind-je-dat, en toen ging om 2 uur de deur open.

De gîte in Montréal is totaal anders dan de albergue in San Vicente: er zijn maar 14 bedden, de meeste pelgrims hebben gereserveerd, en vrijwel iedereen neemt half-pension (bed, diner, ontbijt). Maar hoewel dat laatste erg hotel klinkt, wordt er wel gewoon in stapelbedden geslapen, en is er maar 1 alternatief voor het standaard-diner: vegetarisch (‘dan roeren we de chorizo er gewoon pas op het laatste moment door‘). De gemiddelde leeftijd ligt hier wat hoger dan langs de Camino del Norte.

Gelukkig mocht ik beginnen met een erg leuke groep: 2 Nederlandsen, 1 Oostenrijkse, 3 Duitsers en 7 Fransen. Dingen die zeker bijdroegen aan de gezelligheid waren de huiskamer die ook echt een huiskamer is, en het gezamelijke diner. En wat het voor mij natuurlijk extra leuk maakte, was dat ik tussen 13 mensen zat die hun avontuur op 13 verschillende manieren beleefden.

Wat het ietsje minder leuk maakte, is dat de meerderheid morgen om 7 uur wil ontbijten, en dus houd ik het voorlopig hierbij en ga ik naar bed.

Verder zwerven

De rugzak weer ingepakt

  • Wat moet er mee, en wat heb ik de komende weken niet nodig?
  • Wat ging er ook alweer in de toilettas, wat in de oplapzak, en wat los bovenin de rugzak?
  • Wat was ook alweer de beste manier om de lakenzak op te rollen?
  • En de slaapzak?
  • Waar is die poncho gebleven?
  • Zal ik die tent nou wel of niet meenemen?
  • Longsleeve, jas, of allebei?
  • Wat was ook alweer de goeie volgorde van de spullen in de rugzak?
  • Hé, kijk nou: ik heb nog oploskoffie…

DCIM100MEDIA

Komende dinsdag vertrek ik naar gîte Compostela in Montréal-du-Gers om een week of 2 voor hospitalier te spelen. Als alles gaat zoals gepland, loop ik aansluitend een stukje op met Elisabeth. En dus was het vandaag tijd om de rugzak weer eens in te pakken.