In 2014 liep ik van Wateringen in Nederland (in het Westland) naar Fisterra in Spanje (ten westen van Santiago de Compostela).
Daarna besloot ik om niet terug te keren naar Nederland, maar verder te zwerven.
Sinds begin 2022 heb ik, na bijna 8 jaar zwerven in Noord-Spanje en heel Frankrijk, een huisje in de Loire-Atlantique in Frankrijk.
Ik volg momenteel een opleiding waarmee ik straks aan de slag kan in de hulpverlening.

Archief

Val d'Isère

Foto’s

Ik zal je niet langer ongevraagd lastig vallen met bergplaatjes.
Wie ze toch graag wil zien, kan terecht op mijn Flickr-profiel, in het album Val d’Isère.

:camera:

Val d'Isère

En weer een keer de bergen in

Mijn weekend valt op maandagmiddag, dinsdag, en woensdagochtend. En die woensdagochtend duurt tot 15h, dus ik had vandaag nog volop de tijd voor een wandeling, voor het werk. Dit keer nam ik de andere lift, die een van de andere bergen bestijgt. Waar de eerste berg erg rotsachtig was, was deze berg juist heel groen.

Laat ik maar weer met een panorama-plaatje beginnen.

En dit zijn de leukste van de andere plaatjes die ik geschoten heb:

Op de eerste foto kun je goed de afdaling zien die ik vorige week maakte. Als je heel goed kijkt, zie je links van de linkertop een gebouw staan; dat is het eindpunt van de lift, mijn startpunt. Iets rechts van het midden van de foto zie je dan, in het dal, het dorp liggen, mijn eindpunt.
Heel in de verte, achter het dorp, zie je een stuwmeer; dat is het meer waar dat beeld van die dame met me mee keek, in een vorige post.

Op de laatste foto zie je dan nog een keer die vorige afdaling. Daar zie je alleen het eindpunt van de lift niet, omdat ik deze foto van een iets lager punt maak; het gebouw staat net achter die rotsrand.

:boot: :backpack: :hat: :camera:

Chalet Skadi, Val d'Isère

2 Weken Chalet Skadi

Je hebt gelijk: het is wel weer tijd voor een update.
Het wordt een lange, maar gelukkig met veel plaatjes…

Om in de stemming te komen, begin ik met een foto die ik heb gemaakt vlak voordat ik voor de eerste keer Val d’Isère in reed.

(Even een linkje naar Pete R. als dank voor de panorama viewer.)

Best mooi toch? Het zal wel komen doordat we ze in Nederland niet hebben, maar op mij maken bergen altijd een enorme indruk.

En toen ik die foto maakte, stond deze dame over mijn schouder mee te kijken:

Nee, niet je aandacht af laten leiden door die mooie auto.
Wacht, ik maak het je makkelijker:

Nee, nu zit je naar haar billen te kijken. Ophouden, nou.

Goed, en toen kwam ik dus in Val d’Isère aan. De dag van mijn aankomst hoefde ik nog niet gelijk te werken. Ik had dus volop tijd om een rondje te maken, wat ik ook gedaan heb, maar ik heb niet veel foto’s gemaakt.

En toen mocht ik aan het werk. Het overgrote deel gaat me vrij makkelijk af (scharnieren en deurkrukken vastzetten, lampen vervangen, kleine reparaties), maar gelukkig valt er ook nog heel wat te leren (onderhoud zwembad en sauna, brandalarmsysteem).

In de gîtes waar ik gewerkt heb, hadden we een boiler van 200 of 300 liter. Maar omdat je tegen 37 appartementen met 5-sterren gasten niet kunt zeggen ‘Ja, dan moet je maar even wachten.‘, hebben we hier 4 boilers van ieder 3.000 liter.

De manager is nogal een controlfreak, maar hij laat mij mijn eigen gang gaan. En dat is goed om 2 redenen: A. hij beseft dat ik weet wat ik doe (en op basis daarvan gaat hij beslissen dat ik van de winter ga skiën); en B. ik ben niet zo heel erg onder de indruk van zijn (technische) capaciteiten, dus ik heb liever dat hij zich niet teveel met mijn werk bemoeit.
Met de rest van het team (we zijn met 7) kan ik het op zich niet slecht vinden, maar ik merk wel heel erg het leeftijdsverschil: op 1 na zijn ze allemaal van de leeftijd ‘student’.

Mijn eerste weekend ben ik heen en weer gereden naar mijn caravan, om wat spullen te halen. Maar het tweede weekend kon ik dan eindelijk de bergen in. Moet je kijken:

Ja, ik weet het: Mijn vlakke land enzo. Ook mooi, maar GVD, wat zijn die bergen indrukwekkend…

Als eerbetoon aan de berg, en misschien ook een heel klein beetje omdat ik soms ietsje eigenwijs ben, en ook niet zo heel goed met gebaande paden, besloot ik niet achter de rugzakjes aan de bordjes te volgen, maar de berg af te gaan zoals ik dat op ski’s zou doen. En dus ging ik te voet de zwarte piste af. Wat niet per definitie een goed idee is. Ik heb er 3 uur over gedaan, en ik ben 4 of 5 keer bijna het dal in gedonderd. Maar WHOAA, wat was het mooi, en wat zou ik het zo weer doen.

(Nee, die foto’s staan niet helemaal op afdalingsvolgorde.)

Nou, en dat waren dan mijn eerste 2 weken. Nou ja, niet helemaal natuurlijk. Ik zou ook nog kunnen vertellen dat ik 1 keertje tussen de middag op een terrasje ben gaan eten, maar dat ik daar na een cheeseburger van 14 euro snel van afgekickt was. Of dat mijn kamer ongeveer net zo groot is als mijn kamer bij Emmaüs, maar dat hier de helft in beslag genomen wordt door een douchecel met toilet en wastafel.
Maar laten we het dit keer maar gewoon bij de foto’s houden.

Voordat ik naar Savoie vertrok, ben ik trouwens ook nog even een dagje heen en weer geweest naar de Gers, om mijn gîte-meiden weer eens te zien. Ik ben toen ook even bij Frimousse langsgegaan.

O, en dat filmpje van 1 van de appartementen, dat ik beloofd had…? Nergens meer te vinden (ben blijkbaar nog niet helemaal thuis op de iPhone). Ik zal van de week een nieuwe maken.