In 2014 liep ik van Wateringen in Nederland (in het Westland) naar Fisterra in Spanje (ten westen van Santiago de Compostela).
Daarna besloot ik om niet terug te keren naar Nederland, maar verder te zwerven.
Sinds begin 2022 heb ik, na bijna 8 jaar zwerven in Noord-Spanje en heel Frankrijk, een huisje in de Loire-Atlantique in Frankrijk.
Ik volg momenteel een opleiding waarmee ik straks aan de slag kan in de hulpverlening.

Archief

AES, Algemeen

School, stage, school, stage, …

Of eigenlijk mag ik geen school (école) zeggen, want dat is voor kinderen. Maar ja, ik beslis altijd liever zelf wat ik wel en niet mag. :-)
En bovendien is école makkelijker te begrijpen voor mensen met een verstandelijke handicap dan formation. (Daarmee bedoel ik niet jou, gewaardeerde lezer (natuurlijk niet…), maar de mensen met wie ik werk op mijn stage.)

Het theoretische deel van de opleiding vind ik nog steeds erg ingewikkeld. Deels vanwege de taalbarrière, maar vooral omdat mijn gedachten de neiging hebben om af te drijven als de theorie te droog is. En de theorie is droog. Dus ik heb nogal moeite om mijn gedachten erbij te houden in de klas, en ‘s avonds de geleerde stof doornemen komt er ook niet echt van.

Maar de stage is geweldig.
De eerste stage zit er bijna op. Eigenlijk zou ik deze week vakantie hebben, maar ik heb nog wat dagen in te halen, dus ik werk. Maar dat vind ik niet erg, want ik heb het er prima naar mijn zin. En zij zijn erg tevreden met mij.
En volgende week begint mijn tweede stage. Dat wordt iets heel anders: ik ga werken met uithuisgeplaatste jongeren. Dus ik ga van medisch-sociaal naar sociaal. En daar heb ik heel veel zin in. Ik heb het erg naar mijn zin gehad met de gehandicapten — niet alleen in mijn eerste stage, maar ook afgelopen zomer met de aangepaste vakanties, en een jaar of 10 geleden als vrijwilliger bij Rivierduinen — maar ik heb (vooralsnog) het gevoel dat mijn toekomst meer in de sociale sector ligt.

En laat ik maar weer eens eindigen met een paar foto’s.
Toen ik vorig jaar voor het eerst in mijn leven een huis met een tuin kreeg, nam ik me voor om een tuinkabouterverzameling te beginnen. Een mens moet wat, niet waar…? :-)
Op internet vond ik echter alleen maar tuinkabouters die op dat moment boven mijn budget waren. Dus daar ging een droom aan scherven.
Maar vorige week was ik in een winkel, voor heel andere dingen, waar tuinkabouters verkocht werden voor een redelijk prijs. En dus heb ik er gelijk 2 aangeschaft, één voor vorig jaar en één voor dit jaar.

Mag ik u voorstellen:

Ik heb ze geen namen gegeven; dat vond ik een beetje té…