Nivelles 
Petit-Rœulx-Lez-Nivelles Seneffe 
Vandaag was geen goeie dag. Ik zal er niet teveel over uitwijden, maar het kwam neer op rotweer, te weinig geslapen, rotweer, voor niets een eind omgelopen (geen poncho), rotweer, deviation vanwege brug afgesloten, en rotweer. Uitendelijk had ik toch gewoon in moeten stappen bij die knappe jongedame die me een slaapplaats aanbood. Maar ja, het was pas 12 uur en ze woont in Namur, wat een behoorlijk eind uit mijn route ligt…
Bij Seneffe had ik het wel gehad (normaal gesproken een stukje dat je voor het ontbijt loopt), dus ik ging het gemeentehuis in voor een stempel en om te vragen naar een pelgrimsopvang. Pelgrimsopvang was er niet, wel een hotel, maar dat was te duur. Een camping was er ook niet, en degene die verantwoordelijk was voor de kerk en de curie lag net in het ziekenhuis. Maar toen de mevrouw aan mijn stempels had gezien dat ik echt een pelgrim ben, herinnerde ze zich ineens dat de man van een collega ook eens naar Santiago had gelopen, misschien wist die iets in de buurt. En die collega bood me direct een slaapplaats aan. Ze gaf mij haar adres, en als ik daar nou alvast heen liep (een dorp verderop), zou zij haar man bellen, zodat die er ook van wist. Waarop een bezoekster van het gemeentehuis aanbood om mij even te brengen, ze moest toch die kant op.
Aangekomen in Feluy moest ik een uurtje wachten tot mijn gastgezin klaar was met werken, maar toen begon een avond van eten, drinken, ervaringen uitwisselen, en stempels vergelijken. En de poncho van meneer moest ik ook maar meenemen; zijn camino zat er toch op.
Het is echt heel mooi om te zien hoeveel deuren er open gaan als je om hulp vraagt. Misschien is dat mijn belangrijkste les deze reis: hulp vragen en accepteren.
En focus bewaren natuurlijk, maar dat heb ik vandaag bewezen door die bruine ogen alleen op weg te sturen richting Namur (uiteraard wel met mijn visitekaartje 
).
-
- Net gewend aan die blauw met gele, kunnen ze ineens ook wit met rood zijn…
-
- Ruim 16 kilometer.
En straks vroeg naar bed, zodat morgen niet weer zo’n vreselijke dag wordt.
27-05-2014 | 
Dag Rob, na regen komt zonneschijn. Misschien nog niet vandaag, maar later zeker (vanaf vrijdag wellicht). Ik wens je nog een goede verderzetting van je tocht. Zal je blog een achttal dagen niet kunnen lezen want ik ga zelf stappen in Nederlands Limburg (zonder smartphone, tablet of mini-laptop). Bonne route et à bientôt!
Hey Rob,
Hoe te vreden ben je zelf over je vorderingen heb het idee dat je sneller door Belgie heen stapt dan Nederland (zal ook een kwestie van wennen zijn en het weer dat mee zit)
bonjour
Mijn conditie gaat elke dag een beetje vooruit. Spierpijn heb ik inmiddels niet meer, ook niet als ik bergen gehad heb, en ik houd het ook steeds langer vol.
Hallo Rob.
Ja het zit wel eens mee en het zit wel eens tegen. Maar vooral als het eens tegenzit gewoon doorgaan en de verleiding van een lift op wat voor manier dan ook afslaan hoor. Krijg je altijd spijt van. wel vragen als je wat nodig hebt,komt er altijd wel een oplossing. En je zult nog veel meer versteld staan van de gastvrijheid en hulp van mensen.
Dat is het mooie van deze tocht. Pelgrimeren schept een band en opent deuren. Geniet er van.
Nu weer het beste van Piet en Henny en maar weer Buen Camino
Voor- en tegenspoed horen er allebei bij, en voorlopig geniet ik van beide.
Mon épouse et moi te souhaitons un très bon camino et espérons que se long chemin te permettra de découvrir ton chemin personnel
Nous avons passé une très agréable soirée ce mardi
j’espère que tu ne devras pas te servir trop souvent de mon poncho
A+ et BUEN CAMINO mon ami
Salut Elian,
Tu as déja introduit ton refugio à les Amis de Saint Jacques?
J’ai porté le poncho tout le jour hier. Je te remercie encore.